ملت سنگ

قبل از سنگفرش کردن معابر با سنگ کف، مشکلات زیادی برای انسان ها در هنگام عبور از این جاده ها به وجود می آمد. از جمله: ایجاد شدن گردوغبار زیاد، ایجاد گل و لای در زمان بارندگی، صاف و یکدست نبودن جاده که این خود مشکلات زیادی برای گاری ها، اسب ها، … به همراه داشت و غیره.

به همین دلیل انسان ها در آن زمان تصمیم به سنگ فرش کردن جاده ها و پیاده رو ها گرفتند. زیرا مشکلات آنان را در هنگام عبور و مرور بسیار کاهش می داد. اما چرا تصمیم گرفتند از سنگ ساختمانی استفاده کنند؟

زیرا سنگ طبیعی تنها ماده ای بوده که در طبیعت به فراوانی وجود داشت و علاوه بر این سنگ، در برابر همه این مشکلات مقاوم و پایدار بود. در آن زمان سنگ کف رودخانه ها را جمع آوری می کردند و با ملات ماسه به سطح جاده می چسباندند.

اما امروزه با پیشرفت تکنولوژی و ساخت ماشین آلات پیچیده، نه تنها استفاده از سنگ ساختمانی برای معابر کم نشده، بلکه افزایش چشم گیری هم داشته است. به ویژه که سنگهای طبیعی تنوع بیشتری پیده کرده اند و می توان سنگفرش های زیبایی را در سطح شهر به وجود آورد. با وجود پیشرفت علم همه سنگهای ساختمانی را نمی توان برای معابر استفاده کرد. زیرا ساختار بعضی از سنگ ها نرم بوده و تحمل وزن را ندارند. ویژگی هایی که یک سنگ طبیعی برای پیاده روها باید داشته باشد را در زیر بیان کرده ایم.

پیاده روها و جاده ها جز قسمت هایی از سطح شهر هستند که در معرض تردد بسیار زیاد انسان ها و ماشین ها هستند. بنابراین اولین و مهمترین ویژگی سنگ طبیعی این است که تحمل وزن های زیاد را داشته باشد و در اثر تردد زیاد ترک برندارد و خرد نشود. ویژگی بعدی، مقاومت سنگ دربرابر تغییرات آب و هوا است. سنگهایی که در پیاده رو ها و جاده ها نصب می شوند در معرض شدید و مستقیم این تغییرات هستند. سنگ گرانیت و تراورتن ها از این مقاومت برخوردارند.

source: سنگ فرش پیاده رو گرانیت